Friday 28 September 2007

Web2fordev dag 3

Vandaag de laatste dag van de officiële conferentie. Een weer was er in de plenaire vergadering een bijzonder inspirerende presentatie waarin gewezen werd op het belang om vooral naar de “mensen” te kijken en de Web2.0 instrumenten als niet meer dan mogelijke – maar wel uitstekende - middelen te zien. En daarmee werd eigenlijk de toon voor de hele dag en misschien wel van de hele conferentie gezet. De kreet “it’s about people” werd dan ook voorduren geuit.

In dat verband wil ik deze keer iets meer vertellen over de sfeer tijdens de conferentie. De hele sfeer was nogal informeel en dat was bijzonder in de nogal formele FAO omgeving. Alle zalen in dit inmense gebouw ademen de sfeer van formaliteit zoals die binnen de VN-organisaties gewoon is. Dat maakte het geheel bijzonder.

Slotbijeenkomst van de conferentie


In elk geval was voor mij het deelnemen heel inspirerend. Over het algemeen was er sprake van een duidelijk aanwezige gezamenlijke inspiratie, energie en vooral ook overtuiging dat de Web2.0 instrumenten een enorme bijdrage kunnen leveren aan een meer participatief handelen in de Internationale Samenwerking die daarmee veel effectiever kan worden. OK, m.n. in Afrika is het niet makkelijk, bijvoorbeeld vanwege de gebrekkige internetverbindingen. Maar het bleek toch ook dat er ook in dat continent wel degelijk mogelijkheden zijn en dat die mogelijkheden ook al op een inventieve manier gebruik worden en dat dat wel degelijk effect heeft. Maar het blijft ook onomstotelijk vast staan dat het uiteindelijk gaat om de open en dn interactieve manier waarop mensen met die mogelijkheden om (willen) gaan. De technische vaardigheden zijn nodig, maar zijn op zich alleen maar het begin. De manier van werken en denken, en vooral de houding waarmee met de instrumenten omgegaan wordt blijft bepalend. Het betekent dat iedereen zich in zekere zin kwetsbaar op moet willen stellen. Je deelt namelijk niet de producten van je werk maar het proces van werken (en denken). Alleen op die manier kun je de uitkomsten laten beïnvloeden door anderen die je misschien iets te leren hebben. Zo open werken is lastig, althans dat vind ik zelf, maar het kan ook erg veel opleveren; zoveel is duidelijk geworden. In elk geval betekent het dat de nodige veranderingen niet zomaar gerealiseerd kunnen worden. Het zal nog wel een jaar of wat kosten voordat we in ICCO zover zijn dat we werkelijk om zullen kunnen gaan met de instrumenten, één van de elementen waarmee we de “lerende netwerk organisatie” kunnen worden zoals we dat willen. Kortom de ICCO-Flower trainingen zijn belangrijk, maar het is nog maar een eerste kleine stap.

Alles bij elkaar heb ik veel ideeën opgedaan over de manier waarop we binnen de ICCO-Alliantie verder kunnen gaan met het invoeren van deze werkwijze en ook heb ik weer vele contacten opgedaan waarmee ik ervaringen kan delen en op die manier ondersteuning en raad kan krijgen in de komende jaren.

No comments: